zespół sprzężonych ze sobą maszyn

1) maszynie - należy przez to rozumieć: a) zespół sprzężonych części lub elementów składowych, z których przynajmniej jeden jest ruchomy, wraz z odpowiednimi elementami uruchamiającymi, obwodami sterowania, zasilania, połączonych wspólnie w celu określonego zastosowania, w szczególności do przetwarzania, obróbki Zespół pojazdów – pojazdy złączone ze sobą w celu poruszania się po drodze jako całość, nie dotyczy to pojazdów złączonych w celu holowania. Pojazd użytkowy może powstać m.in. w wyniku złączenia samochodu osobowego, autobusu, samochodu dostawczego, ciągnika siodłowego, ciągnika rolniczego z przyczepą, bądź naczepą. Dopuszczalna prędkość poruszania się zespołu Według przewodnika do dyrektywy maszynowej: „ (…) sformułowanie „zespół, który jest prawie maszyną” oznacza, że maszyna nieukończona to produkt, który jest podobny do maszyny w wąskim znaczeniu tego słowa, o którym mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) – tj. zespołu składającego się ze sprzężonych części lub elementów, z — zespół, wyposażony lub przeznaczony do wyposażenia w mechanizm napędowy inny niż bezpośrednio wykorzystujący siłę mięśni ludzkich lub zwierzęcych, składający się ze sprzężonych części lub elementów, z których przynajmniej jedna wykonuje ruch, połączonych w całość mającą konkretne zastosowanie, Matura Czerwiec 2019, Poziom Rozszerzony (Arkusze CKE), Formuła od 2005 - Zadanie 29. (2 pkt) U pomidorów barwa owoców oraz owłosienie łodyg są warunkowane przez allele dwóch genów sprzężonych ze sobą całkowicie: b – allel recesywny warunkujący brak włosków na łodydze (łodygę gładką). d) zespoły maszyn, o których mowa w lit. a–c, lub maszyny nieukończone określone w pkt 7, które w celu osiągnięcia określonego efektu końcowego zostały zestawione i są sterowane w taki sposób, że działają jako zintegrowana całość; e) zespół sprzężonych części lub elementów, z których przynajmniej jeden jest ruchomy, wirausaha percaya bahwa kesuksesan atau kegagalan sebuah usaha tergantung pada. Maszynoznawstwo wg [1] to dziedzina wiedzy technicznej zajmująca się teorią, konstrukcją, wytwarzaniem maszyn i urządzeń oraz części, z których zostały zbudowane. Maszynoznawstwo to nauka o budowie i zasadach działania maszyn. Dziedzinę tę można traktować jako swoistą encyklopedyczną wiedzę o ściśle określonych obiektach, czyli maszynach i współpracujących z nimi urządzeniach. Maszyny technologiczne stanowią temat przewodni tego cyklu wykładów. Ogólna definicja maszyny opisują ją jako urządzenie zawierające mechanizm lub zespół mechanizmów, które służą do przetwarzania energii albo do wykonywania określonej pracy mechanicznej [2]. Inna definicja [1] przedstawia maszynę, nieco bardziej precyzyjnie, jako urządzenie, które wykonuje użyteczną pracę dzięki dostarczonej energii lub dokonuje przetworzenia energii dostarczonej na inną. Dyrektywa UE nr 89/392/EWG określa maszynę jako powiązane ze sobą elementy, spośród których przy najmniej jeden ruchomy. Za jedną maszynę uznaje się również zespół pojedynczych maszyn wzajemnie sprzężonych (połączonych) w taki sposób, że działają jako całość. W powyższych definicjach występuje słowo urządzenie. Zanim jednak przejdę do wyjaśnienia jak w maszynoznawstwie rozumie się urządzenie należy wyjaśnić pojęcie mechanizmu. Mechanizm to układ pojedynczych części maszyn połączonych (sprzężonych) ze sobą tak by mogły wykonywać określony ruch w konsekwencji działania dostarczonej energii (łańcuch kinematyczny). Zatem za urządzenie uznaje się rodzaj mechanizmu lub zespół części maszyn przeznaczony do realizacji określonych czynności lub zadań. Z punktu widzenia technik wytwarzania i procesów technologicznych maszyny technologiczne dokonują przekształcenia surowce lub półwyroby w wyroby gotowe. Z punktu widzenia procesu technologicznego wyrób gotowy uzyskany na jednej maszynie technologicznej (np. obrabiarce skrawającej) może stanowić półwyrób dla kolejnej operacji technologicznej. Maszyny te należą do najważniejszych środków produkcji stosowanych w przemyśle maszynowym. Na ilustracji 1 przedstawiono podział maszyn technologicznych [3]. Ilustracja 1. Schemat przedstawiający umowny podział maszyn technologicznych. Jak pokazano na powyższej ilustracji 1 w ramach maszynoznawstwa wyróżnia się obrabiarki skrawające (ilustracja 2) i właśnie im poświęcam ten cykl wykładów w formie artykułów oraz filmów na kanale na YouTube. Ilustracja 2. Obrabiarka skrawające CNC Harnaś – centrum obróbkowe z polskiej firmy AFM. Obrabiarki skrawające – zalety i wady Na ilustracjach 3 i 4 pokazano najpopularniejsze obrabiarki skrawające, odpowiednio, tokarkę i frezarkę. Przedstawiona tokarka (ilustracja 3) jest tokarką konwencjonalną, a na ilustracji 4 ukazano frezarskie centrum obróbkowe VTC-530C od Yamazaki MAZAK. Oprócz tak typowych obrabiarek wyróżnia się inne maszyny technologiczne do obróbki skrawaniem (np. dłutownice – ilustracja 5, przeciągarki, wiertarki). W ramach poszczególnych metod obróbki skrawaniem funkcjonuje wiele konstrukcji maszyn technologicznych. Obrabiarki skrawające określane mianem obrabiarek to maszyny technologiczne, którą służą do nadawania kształtów przedmiotom za pomocą narzędzi skrawających. Żądany kształt przedmiotu obrabianego uzyskiwany jest w wyniku względnych ruchów narzędzi i przedmiotu obrabianego. Ilustracja 3. Uniwersalna tokarka konwencjonalna z firmy TOP Poręba. Ilustracja 4. Pionowe centrum obróbkowe CNC VTC-530C z firmy Yamazaki MAZAK. Na tle maszyn odlewniczych i do obróbki plastycznej obrabiarki skrawające cechują się przede wszystkim możliwościami uzyskiwania wysoką dokładnością i gładkością powierzchni. Odlewy, czy odkuwki z reguły wykorzystywane są do wytwarzania półfabrykatów do dalszej obróbki w ramach produkcji seryjnej. Każda metoda i rodzaj obróbki skrawaniem cechuje się określonymi możliwościami w zakresie uzyskiwanych dokładności wymiarów geometrycznych i chropowatości powierzchni. Do zalet obrabiarek skrawających można zaliczyć: obróbka przedmiotów o parametrach jakościowych (dokładność wymiarowo-kształtowa, chropowatość powierzchni) spełniających wymagania konstrukcyjne; obróbka powierzchni o złożonych kształtach w wyniku sprzężenia ruchu względnego narzędzia i przedmiotu. Do wad obrabiarek skrawających zaliczamy: w wielu przypadkach zachodzi konieczność usunięcia znacznej objętości materiału z przedmiotu obrabianego; energochłonność procesu skrawania; mniejsza wydajność w porównaniu do odlewnictwa i obróbki plastycznej. Co do wad, czy to faktycznie są wady? Skrawanie jako ubytkowa technika wytwarzania z racji swoich właściwości polega na usuwaniu materiału z przedmiotu obrabianego. W takim ujęciu konieczność usuwania dużej ilości materiału można uznać za niekorzystną cechę w kontekście obniżania kosztów i ochrony środowiska. Z kolei energochłonność odgrywa istotną rolę nie tylko w obróbce skrawaniem. W przypadku obróbki plastycznej na prasach energochłonność jest równie ważna jak nie ważniejsza. Wydajność obróbki skrawającej jest również dyskusyjna. Porównując skrawanie z takimi technikami jak odlewanie czy obróbka plastyczna to faktycznie uogólniając wydajność obróbki ubytkowej jest niższa. Kiedy jednak przeanalizujemy niektóre przykłady to mamy do czynienia z wydajnością 20, 30 szt./min. Rozpatrywanie czy coś jest zaletą, wadą czy cechą, szczególnie w maszynach technologicznych wymaga precyzyjnego określania kryteriów i kontekstu. Układ funkcjonalny obrabiarki skrawającej (maszyny technologicznej) Na ilustracji 5 przedstawiono schemat układu funkcjonalnego obrabiarki, który uwzględnia przepływ informacji, energii i materiałów w maszynie technologicznej. Ilustracja 5. Schemat układu funkcjonalnego obrabiarki (przepływ danych, materiałów i energii). Co wpływa na budowę maszyn technologiczny Proces projektowy maszyny technologicznej wymaga uwzględnienia kilku czynników pokazanych na ilustracji 6. Pośród nich można wyróżnić czynniki jakościowe, a konkretnie stan techniki. To właśnie kwestie jakościowe postępu technologicznego mają bardzo istotny wpływ na to jaka jest budowa maszyny technologicznej. To, że dziś możemy mówić o obrabiarkach konwencjonalnych oraz CNC jest efektem postępu jakościowego. W ujęciu jakościowym duża znaczenie odgrywają materiałoznawstwo, napędy, łożyskowanie, prowadnice, przekładnie. Ilustracja 6. Czynniki wpływające na budowę maszyn technologicznych. Natomiast w zasadzie niezmienne pozostają podstawy technologiczne, które są bezpośrednio związane z daną metodą określonej techniki wytwarzania – np. toczenie w obróbce skrawaniem. Nikt na nowo obróbki toczeniem nie wynajdzie. W ujęciu technologicznym zdefiniowane są takie aspekty jak ruchy kształtujące, ruchy pomocnicze oraz parametry obróbkowe różne dla różnych metod. Na ilustracji 7 przedstawiono klasyfikację ruchów zespołów w maszynach technologicznych używanych w ubytkowych technikach wytwarzania. Ilustracja 7. Schemat klasyfikacji ruchów w maszynach technologicznych kształtujących metodami ubytkowymi. Maszyny technologiczne, także w ich przypadku kwestie ekonomiczne odgrywają bardzo ważną rolę. Koszt środków produkcji wpływa na koszt produkcji, a więc na cenę usługi, produkty oraz silnie oddziałuje na konkurencyjność przedsiębiorstwa. Niektóre obrabiarki projektowane są pod kątem pracy ciągłej, inne dla tzw. pracy przerywanej. Zatem to jaka obrabiarka zostanie wybrana zależy również od skali produkcji. Koszt samej maszyny technologicznej to jedno i wiele w tym zakresie zależy od jakościowych aspektów w obszarze stanu techniki. Planując pozyskanie nowej maszyny technologicznej nie można zapomnieć o kosztach eksploatacji. Wysoka bezawaryjność plus wsparcie serwisowe na wysokim poziomie to czynniki silnie wpływające na koszt zakupu ale jednocześnie przyczyniającej się do maksymalizacji stabilności procesu produkcyjnego. Obrabiarka uniwersalna, specjalizowana czy specjalna W zależności od przeznaczenia produkcyjnego maszyny technologiczne dzielimy na: Uniwersalne – tzw. ogólnego przeznaczenia, które cechują się zdolnością do realizacji wysoce zróżnicowanych zabiegów i operacji technologicznych. Obrabiarki uniwersalne znajdują zastosowanie w produkcji jednostkowej i małoseryjnej. Specjalizowane (produkcyjnej), które z racji swojej budowy predysponowane są do produkcji seryjnej (ilustracja 8). Obrabiarki specjalizowane powinny cechować się wysoką wydajnością, większą sztywnością, większą dostępną mocą oraz uproszczoną obsługą. Specjalne, które charakteryzują się zawężonymi możliwościami technologicznymi co wynika z faktu, że mogą być dedykowane do określonego zabiegu lub operacji technologicznej w ramach ściśle określonej branży (np. tokarka do wałów korbowych, centra obróbkowe Liechti z GF Machining Solutions przeznaczone wyłącznie do obróbki łopatek). Ilustracja 8. Specjalizowane (produkcyjne) tokarskie wielowrzecionowe centrum obróbkowe CNC Shimada HS4200. Wydajność maszyn technologicznych Niezależnie o jakiej konkretnie wydajności będzie się mówić zależy ona przede wszystkim od dwóch czynników, a mianowicie: Parametry pracy maszyny, w tym parametry obróbkowe – prędkość przesuwu liniowego roboczego i szybkiego, liczba obrotów zespołu maszyny, czas wymiany narzędzia. Czas postoju maszyny technologicznej – w normie technologicznej jest to czas przygotowawczo-zakończeniowe tpz związany przede wszystkim z przezbrojeniem obrabiarki. Do czasów postoju maszyny zalicza się czas niezbędny na czynności naprawcze (naprawa awarii). W takim wypadku struktura maszyny powinna zapewniać jak najprostszą obsługę. W ramach obróbki mechanicznej wyróżnia się następujące rodzaje wydajności: Wydajność jednostkową – jest to liczba sztuk obrobionych przedmiotów w jednostce czasu (min., godz., zmiana). Przykładem tu są wtryskarki, prasy, obrabiarki skrawające, szczególnie te specjalizowane. Wydajność objętościowa – jest to objętość lub masa przetworzonego w danej jednostce czasu materiału przedmiotu obrabianego. Wydajność objętościową wykorzystuje się w odlewnictwie oraz skrawaniu (szczególnie w przypadku obróbki wysokowydajnej – ang. HPM – High Performance Machining). Wydajność powierzchniowa – jest to pole obrobionej powierzchni w jednostce czasu (np. piaskowanie laserowe, szlifowanie, obróbka elektroerozyjna i elektrochemiczna). Co wpływa na dokładność wymiarowo-kształtową przedmiotu obrabianego Obrabiarka z technologicznego punktu widzenia rozpatrywana jest jako układ obrabiarka, przedmiot, narzędzie (UOPN) i każdy z tych elementów ma wpływ na dokładności obróbki. Do czynników wpływających w obrabiarkach na dokładność wymiarowo-kształtową przedmiotu obrabianego zaliczamy: błędy geometryczne – poszczególne części, z których zbudowana jest obrabiarka wykonany jest w określonej tolerancji, a do tego dochodzi jeszcze jakość montażu maszyny technologicznej; błędy kinematyczne – ten rodzaj błędów szczególnie jest zauważalny w obrabiarkach konwencjonalnych, w których przeniesienie napędu następuje poprzez szereg przekładni mechanicznych; błędy termiczne – energia cieplna oddziałująca na korpusy obrabiarki powodując odkształcenia pochodzi od nagrzewających się napędów, w tym napędu głównego oraz z samego procesu skrawania; błędy wymuszone procesem obróbki; Powyżej wymienione rodzaje błędów są charakterystyczne dla wszystkich rodzajów obrabiarek ze szczególnym podkreśleniem konwencjonalnych. Rodzaje błędów wymienione poniżej są typowe dla obrabiarek NC i CNC. błędy napędów i regulatorów – w połączeniu z innymi błędami przyczyniają się do sytuacji, w której konieczne jest indywidualne dopracowanie programu obróbkowego NC na każdej z kilku albo kilkunastu obrabiarkach CNC tego samego modelu; błędy układów pomiarowych – liniały pomiarowe jak każdy przyrząd metrologiczny i jak każde inne urządzenie wykonany z przyjętą dokładnością co ma wpływa na dokładność pozycjonowania. W tabeli 1 przedstawiono przykładowe wartości dla wybranych błędów w UOPN. Tabela 1. Lp.: Błąd: Wartość błędu: [mm] 1 Bicie wrzeciona 0,01÷0,015 2 Równoległość prowadnic 0,02/300 3 Błędy pozycjonowania na obrabiarce CNC 0,01÷0,05 4 Naturalne zużycia narzędzia skrawającego do 0,03 Kolejny drugi wykład MASZT, wykład 2. Kształtowanie powierzchni poświęcony jest podstawom metod kształtowania powierzchni w obróbce skrawaniem. Źródła Biały W., Podstawy maszynoznawstwa, WNT (PWN) 2017 Szymczak M. (red. naukowy), Słownik języka polskiego, PWN 1988 Chrzanowski J., materiały edukacyjne – WMT PW 2001-2021 Grafika Na ilustracji 5 wykorzystano dwie ikony symbolizujące operatora oraz robot przemysłowy: Construction worker icons created by Freepik – Flaticon Robot arm icons created by Freepik – Flaticon Aldis -przenośna lub stacjonarna lampa sygnalizacyjna, stosowana najczęściej na jednostkach morskich. Aldis pozwala statkom na porozumiewanie się (np. alfabetem Morse'a) z zachowaniem ciszy radiowej Agregat awaryjny (emergency generator) - włącza się w przypadku awarii głównych zespołów prądotwórczych, awarii chłodzenia, black out-u itp. Agregat prądotwórczy - zespół sprzężonych ze sobą na stałe maszyn silnika spalinowego i napędzanej przezeń prądnicy. Źródło prądu na statku. Różne typy. Anemometr - przyrząd do obserwacji oraz pomiaru siły i kierunku wiatru; wiatromierz. Antena satelitarna - więcej. ATR - awaryjna tablica rozdzielcza, współpracuje z awaryjnym agregatem prądotwórczym rozdzielając napięcia na awaryjne obwody statku. Automatyczny filtr paliwa - jego konstrukcja umożliwia cykliczne i samoczynne oczyszczanie wewnętrznych wkładów filtrujących. "Barlinek trupia główka" - potoczna nazwa pneumatycznych zaworów balastowych. Swą nazwę zawdzięczają ściśniętej silnie sprężynie pod pokrywą. Rozbieranie go bez odpowiednich przyrządów jest bardzo niebezpieczne. Barograf - barometr, który dokonuje samoczynnego zapisu zmian ciśnienia atmosferycznego. Inny model. Barometr Basen portowy (harbour bassin) - część wodnego obszaru portu, ograniczona betonowymi nabrzeżami z pełną infrastrukturą niezbędną do za - i wyładunku oraz obsługi technicznej statków. Batterfly - zawór skrzydełkowy, przepustnica, zobacz otwarty. "Beczka" (mooring buoy)- boja cumownicza. "Stać na beczkach" , w Rotterdamie. Blindklapa - stalowa klapa zabezpieczająca bulaj przed wybiciem przez fale sztormowe. Blok wielokrążkowy Bobcat - mały i bardzo zwrotny pojazd wyposażony z przodu w lemiesz nastawiany za pomocą hydraulicznego układu siłowego, wykorzystywany w czasie trymerki ładowni. Boja (buoy) - pława, zakotwiczony pływający znak nawigacyjny w postaci walca, kuli lub stożka, używany do potrzeb żeglugi. Służy do oznaczania torów wodnych i podwodnych przeszkód nawigacyjnych (mielizn, wraków). Boje zwykle zaopatrzone są w szczytowe znaki identyfikacyjne oraz sygnały świetlne i akustyczne. Bom - belka na kolumnie wyposażona w system bloków. "Bryza" - przenośny wentylator używany do wentylacji zamkniętych przestrzeni (zbiorniki). Zdjęcie pokazuje model który spełnia swoje zadanie (550W mocy) i przy pomocy jednorazowych plastikowych rękawów można powietrze doprowadzić w głąb zbiornika. "Brudny Wacek" - miejsce wykorzystywane do picia kawy w czasie przerwy w pracy zwaną "koffitajmem" lub miejsce spożywania posiłków nocnych. Bulaj, hermetycznie zamykane okrągłe okienko z grubego szkła, umieszczone w burcie lub ścianie nadbudówki statku. Na mostku występuje bulaj z przeciwdeszczową szybą rotacyjną. Bunkierka - mały tankowiec lub barka dostarczająca paliwa pod burtę statku. Bunkrowanie. Butle powietrza - ładowane przez sprężarki do ciśnienia około 2,5 MPa zasilają instalacje rozruchową silnika i po przez reduktory instalacje automatyki. Butterfly - (bateflaj) zawór z elementem wykonawczym w kształcie przepustnicy, często wykorzystywany w automatyce siłowni. Cedervall - uszczelnienie wału śrubowego - nazwa wytwórcy. - więcej. Chłodnia (refrigerated ship's stores)- zaopatrzona w termiczną izolację zimnochronną i zewnętrzne urządzenia chłodnicze pozwalające na uzyskanie i utrzymanie wewnętrznej niskiej temperatury. Chłodnie wykorzystywane są do przechowywania wyrobów łatwo psujących się w temperaturze otoczenia (mięso, nabiał itp.). Choinka - maszt na pokładzie pelengowym wraz z lampami sygnalizacyjnymi. "Ciągnąć układ" - remont okresowy lub awaryjny silnika głównego w skład którego wchodzi wyjęcie tłoka, wymiana pierścieni tłokowych, wsadów dławicy trzona i teleskopów, wymiana uszczelnień tłoka, czyszczenie przelotni, tłoka i głowicy więcej. CMK - Centrum Kontrolno- Manewrowe, miejsce nadzoru i sterowania siłowni. CO2 stacja lokalna - gaz do gaszenia kolektora wydechowego, kotła lub pomieszczenia. CO2 stacja główna - pomieszczenie z butlami do gaszenia siłowni okrętowych. Coast Guard - Straż Wybrzeża Stanów Zjednoczonych i Kanady. Służby mundurowe uprawnione do kontroli statków i ich zatrzymania w przypadku nie spełniania odpowiednich norm. Główna przyczyna chorób wrzodowych u chifów mechników :) Cargo Controll Room - inne Cuba Libre - południowo-marynarski drink :) Cuma (hawser) - lina z okiem na końcu, służąca do przymocowywania statków do nadbrzeża portowego, boi itp. Cumować (mooring) - przymocowywać statek do nabrzeża, pomostu, zwykle za pomocą cumy. Cybant łańcuchowy - sprawdza się w wyjątkowo skomplikowanych miejscach lub na nierównych powierzchniach. Cybant standartowy - opaska zaciskowa mająca na celu powstrzymanie przecieku na rurociągu. Cybant "grecki" - prowizoryczna naprawa dziurawej rury do momentu możliwości jaj wymiany. Składa się ze skóry węża strażackiego którą ciasno naciągamy i owijamy mocno sznurem. Cynki (zink)- anody, odlewy cynkowe przyspawane do kadłuba statku. Dalba (mooring dolphin) - przybrzeżna konstrukcja palowa z palami wbitymi w dno i zebranymi na górze tak, że tworzą rodzaj stożka wystającego ponad powierzchnię wody; służy do cumowania statków. Desant - opuszczanie marynarzy na nabrzeże przy pomocy bomu w celu zacumowania statku, najczęściej przed śluzami na Wielkich Jeziorach Ameryki. Deska - tablica informacyjna dla załogi dotycząca terminu wyjścia w morze, manewrów lub shiftingu. Dmuchawy pomocnicze - o elektrycznym napędzie, wspomagają turbosprężarkę silnika na niskich obrotach gdy jej prędkość obrotowa jest zbyt niska do wytworzenia odpowiedniego ciśnienia doładowania. Dokowanie (drydocking)- zespół czynności związanych z wprowadzeniem jednostki pływającej do doku i jej podniesieniem. Dok pływający (floating dock) - urządzenie stoczniowe służące do budowy lub przeprowadzania napraw podwodnej części statku, specjalna konstrukcja doku, który umożliwia naprawę okrętu na wodzie. Więcej Dok suchy (dry dock) - basen zamykany szczelnie wrotami, do którego wprowadza się statek. Po wypompowaniu wody i ustawieniu go na wspornikach jest on gotowy do przeprowadzania przeglądu lub remontu. Wykorzystywany jest głównie do remontu dużych jednostek pływających. Więcej Drzwi wodoszczelne (watertight door) Dysza śruby okrętowej (Kort nozzle) - poprawia zwrotność statku podczas manewrów i poprawia uciąg śruby przy małych prędkościach. demontaż. Dysza zraszacza wodnego (splinkler) więcej. Eżektor (ejector) - (smoczek) urządzenie ssące, które jest wykorzystywane do przemieszczania cieczy lub ciała sypkiego na inne miejsce; strumieniowa pompa ssąca, ejektor. Na zdjęciu eżektor zdemontowany z wyparownika stosowany do wytwarzania próżni, inny od oczyszczalni ścieków. Fadroma - środowiskowa nazwa jezdnego ciągnika z lemieszem sterowanym hydralulicznie, pochodząca od polskiego producenta tego sprzętu. Faleń (painter) - cienka cuma służąca do prowadzenia małej łodzi Falochron statkowy (breakwater) Falszburta - Nadburcie część burty wystająca poza poklad. Fera - prom kursujący pomiędzy brzegami kanału lub rzeki. Ferroda - łapa odśrodkowego sprzęgła np wirówki wraz z okładziną cierną, również okładzina cierna hamulca windy kotwicznej lub cumowniczej. Filtr magnetyczny Fiord - Wąska i długa, rozgałęziona, głęboka zatoka wśród skalistych wysokich (do 1000 m) i stromych brzegów. Powstała przez zalanie żłobów i dolin polodowcowych na obszarze górskim. Najbardziej charakterystyczne fiordy spotyka się na wybrzeżu norweskim. Więcej Flagsztok - pionowy maszt, na który wciąga się banderę. Flaming - statkowa nazwa ręcznego napędu szalupy - podobny do stosowanego w drezynie. "Flaszencug" - (naz. środowi.) wciąg łańcuchowy. Forpik - skrajnik dziobowy Frezarka magnetyczna - stosowana na statku w celu np. wycięcia otworu w ścianie zbiornika. Fumigacja - metoda zwalczania szkodników roślin i tępienia gryzoni przez użycie fumigantów. Po ukończeniu załadunk, przez wcześniej przygotowaną plastikową rurę umieszczoną w ładowni i posiadającą otworki wpuszczany jest gaz. Furta rufowa - wrota w rufie statku. Zamknięta. Furta burtowa (sheel door) Gaja (guy) - lina do przemieszczania bomu w poziomie. Garkuchnia - prowizoryczne kuchenki montowane przez tubylców ładujących statek, np w Indonezji lub Indiach. Gazowiec (gas tanker) - statek przeznaczony do przewozu LPG. Gazowiec w budowie Gestra - montowana na systemie parowym ma za zadanie przepuszczać jedynie skropliny pary. Wewnątrz znajduje się stalowa płytka i odpowiedni przekrój kanalików. Greting (grating) - drewniana lub metalowa kratownica, częściowo zabezpieczająca ładunek przed zamakaniem lub umożliwiająca chodzenie w pomieszczeniach narażonych na wycieki lub gromadzenie się wody. Grill - statkowe określenie stalowego sita chroniącego łopatki turbiny przed ciałami stałymi od strony napływu gazu. Wymaga okresowego przeglądu i czyszczenia. GPS - angielskie Global Positioning System, ogólnoświatowy, satelitarny system lokalizacji obiektów naziemnych i powietrznych Gródź falista (corrugated bulkhead) Gruszka (bulb) - poprawia charakterystykę hydrodynamiczną statku. Budowa gruszki. Praca pod balastem. "Grzybek" - antena do odbioru sygnału telewizyjnego GTR - główna tablica rozdzielcza. Widok od tyłu. Hamulec łańcucha kotwicznego (windlass brake) - śrubowe urządzenie służące do zamocowania podniesionej w kluzie kotwicy oraz do zahamowania wyluzowanego łańcucha po zakotwiczeniu, co odciąża windę kotwiczną. Zobacz film 720KB "Harley" - elektryczna lub spalinowa maszyna z wirującymi metalowymi skrobakami do usuwania rdzy z pokładów lub klap ładowni. Holownik (tug)- niewielki statek o dużej mocy służący do holowania innych statków. Hiw - (ang. heave ‘podniesienie’) żegl. wielkość jednorazowego uniosu podnośnika lub dźwigu. Hydromonitor - urządzenie o napędzie elektrycznym lub spalinowym do mycia strumieniem wody pod ciśnieniem ok 150 atm. Wyposażone jest w różnego rodzaju dysze zwiększające jego funkcjonalność. Idealne do mycia filtrów, zęz, zanieczyszczeń ładunkowych itp. Iglak - pneumatyczny młotek do usuwania rdzy Indykator (indicator) - przyrząd wykreślający przebieg zależności ciśnienia panującego w cylindrze silnika od drogi tłoka. Zobacz film z pomiaru 1,77 MB wmv "Jamnik"- potoczna nazwa pompy śrubowej. Jeziorowiec - statek przeznaczony do żeglugi po Wielkich Jeziorach. Kabestan (capstan) - winda cumownicza w postaci bębna obracającego się wokół osi pionowej. Służy do wybierania i luzowania cum i innych lin na statku. Kablowiec - statek wodny służący do układania kabli na dnie morza, ich konserwacji i naprawy. Kaczałka - przenośna przeponowa pompa pneumatyczna. Kaczka - tłokowa pompa zęzowa. "Kapeć"- marynarskie określenie małej jednostki. "Kaszubskie orły" :) Karter - skrzynia korbowa, w spalinowym silniku tłokowym obudowa mechanizmu korbowego, do której zamocowane są cylindry. "Kasza" - zamarzające morze, utrapienie dla załogi maszynowej ponieważ powoduje zapychanie się kingstonów i problemy z chłodzeniem silnika. Katamaran Kausza - (chomątko) wzmocnienie wewnętrzne oka liny. Kawitacja - Kawitacja, zjawisko utraty ciągłości przepływu cieczy. Powoduje niszczenie stykających się z cieczą elementów urządzeń, maszyn (turbiny, pompy, rury). Inny przykład. Kierownica - część turbosprężarki ukierunkowująca spaliny na łopatki wirnika turbiny. Więcej - wymiana. "Kibel murzyński" - WC umieszczone najczęściej na for szocie nadbudówki i przeznaczone dla robotników portowych. Na zdjęciu - po wyjściu z Dakaru :) Kilblok - stalowe bloki z grubymi podkładami drewnianymi na których podpiera się kadłub statku podczas postoju na doku. Keja - nabrzeże w porcie przystosowane do cumowania statków. Kilwater - ślad pozostawiony przez statek na wodzie przez śrubę napędową. Klapon - płytkowy zawór ssący lub tłoczący stosowany w sprężarkach powietrza i chłodni. Kluza kotwiczna Kluza rolkowa Kluza obrotowa Kluza panamska Knaga - ma kształt rogów i służy do obkładania szotów, fałów i innych lin. Knara - wciąg z przekładnią połączoną z ramieniem, napędzana ręcznie. Koja - łóżko na statku, przymocowane na stałe do szotu lub podłogi. Kolektor parowy Kolumna sterowa Kompensator - elastyczne połączenie rurociągu lub kolektora między wibrującym silnikiem a sztywnym elementem. Komora łańcuchowa Kontenerowiec - wykształcona w latach 70. kategoria wyspecjalizowanych szybkich statków handlowych, przystosowanych do przewozu znormalizowanych kontenerów. Oferują maksymalne wykorzystanie ładowni, bezpieczne zamocowanie ładunku i znaczne zmniejszenie kosztów przeładunku. więcej - budowa. Kosz kingstonowy - filtr wlotowy wody morskiej z kingstona. Kosz zęzowy - osłona siatkowa ssaka ze studzienki ładowni. Tu mamy ewidentny przykład dlaczego pompa nie ciągnęła po czyszczeniu studzienek. Kosz rufowy - wysunięta część Rufy. "Kotłownia" - siłownia starego statku przeważnie zadymiona z powodu nieszczelnych kolektorów i kompensatorów silnika. Kotwica - ciężka (do kilkudziesięciu ton na lotniskowcach i dużych tankowcach) konstrukcja stalowa, opuszczana na łańcuchu z pokładu celem utrzymania jednostki pływającej w określonym miejscu. Rzucona i wleczona po dnie zagłębia się w nie łapami, które mogą być nieruchome (kotwica admiralicji) lub ruchome (kotwica patentowa Halla lub Trottmana). Kotwica rufowa Króciec - połączenie wodne np zaworu wydechowego z głowicą lub tulei z blokiem cylindrowym. Krypa - duża płaskodenna łódź śródlądowa, zwykle z pomieszczeniem mieszkalnym. Również pogardliwa nazwa statków rzecznych używana przez żeglarzy i załogi statków morskich. Kukurydza - ładunek Lamele - blaszkowe zawory zwrotne powietrza doładowania umiejscowione w przelotni silnika głównego. Latające ryby - Ptaszorowate, ryby z rodziny zaliczanej do rzędu belonokształtnych (Beloniformes), występujące w oceanach w strefie tropikalnej i subtropikalnej. Osiągają długość 20-40 cm, cechują się silnie rozwiniętymi płetwami piersiowymi, a u niektórych gatunków również brzusznymi, umożliwiającymi krótkie loty nad powierzchnią wody o zasięgu do 150 m. Latarnia morska - znak nawigacyjny, wysoka wieża zbudowana na brzegu morza, wyposażona w silne źródło światła. Snop światła jest rzucany z określoną częstotliwością (każda latarnia ma swoją częstotliwość). Dodatkowym wyposażeniem latarni morskiej są nadajniki sygnałów dźwiękowych, które uruchamiane są w okresach mgły. Lehoff - blokada łańcucha kotwicznego. Lejce - sznurki lub linki wykorzystywane do zmiany położenia czaszy anteny satelitarnej w czasie odbioru sygnału TV. Lichtować - przeładunek części towaru ze statku dla zmniejszenia jego obciążenia. Stosowany przy wejściu na mieliznę. Lichtuga - jednostka pływająca taboru portowego (rzadko wyposażona we własny napęd), służąca do transportu towaru ze statku do magazynów (i odwrotnie) leżących w innym basenie lub przy płytkim nabrzeżu. Lifeboat - szybka łódź pontonowa służąca do akcji ratowniczych przy podejmowaniu rozbitków. Lodołamacz - Lodołamacz, stosowany od lat 70. XIX w. (wynalazek rosyjski) statek przeznaczony do łamania pokrywy lodowej dzięki specjalnej konstrukcji. Mocna stewa dziobowa ma kształt pozwalający wchodzić kadłubem na lód i załamywać go ciężarem, dodatkowo powiększanym przez napełnienie dziobowych zbiorników wody. Podobne zbiorniki na rufie i wzdłuż burt umożliwiają statkowi wykonywanie ruchów wahadłowych, co pozwala na uwolnienie się z okowów lodowych. Są wyposażone w potężne jednostki napędowe. Można spotkać nawet lodołamacze o napędzie jądrowym. Log - urządzenie do pomiaru prędkości statku. Lubrykator - (smarownica) urządzenie podające olej smarny do tulei cylindra silnika głównego przez sztucery. Zobacz - lubrykator w środku; z napędem elektrycznym; Więcej - wymina. Ładownia - (hold) Łącznik Kentera - do łączenia łańcucha kotwicznego. Łańcuch kotwiczny Łożysko oporowe - zespół segmentów ślizgowych pomiędzy wałem silnika a wałem napędowym. Maksymometr - urządzenie do pomiaru ciśnienia spalania w silnikach spalinowych. Mantał - sznur z supłami ułatwiający awaryjne zejście do szalupy. Zabezpiecza obsadę podczas opuszczania łodzi na wodę. Maszynka sterowa - zespół pomp i siłowników do wychylania płetwy sterowej. więcej - różne typy. Marszpikel - rożek do szplajsów Martwa fala - fala morska, niewspółmiernie wielka w stosunku do siły wiatru (słaby wiatr lub nawet cisza). Martwa fala występuje przez dłuższy czas po ustaniu silnego wiatru, na skutek znacznego rozkołysania morza, a także w efekcie rozchodzenia się fal na duże odległości od miejsca ich powstawania (np. silnego sztormu). Zobacz film 2,7 MB wmv Mielizna - piaszczysta lub żwirowa płycizna. Powstaje wskutek osadzania materiału transportowanego przez wodę przy miejscowym zmniejszeniu szybkości jej płynięcia. Na zdjęciu przejście przez mieliznę Amazonki. Morska fala - odkształcenie powierzchni wody w formie ruchu oscylującego, widocznego jako jej podnoszenie się i opadanie. Morska fala spowodowana jest ciśnieniem wiatru na powierzchni wody, a wielkość fali jest proporcjonalna do prędkości wiatru. sztormy. Mostek - (bridge) Mesa - miejsce spożywania posiłków przez załogę. Murzyński kibel Nabieżnik - zespół dwóch nieruchomych znaków nawigacyjnych, wskazujących nawigatorowi tor wodny dla żeglugi. Nadbudówka - część mieszkalna statku. Nadburcie - (Falszburta) część burty wystająca poza poklad. Nok - górny koniec bomu lub dźwigu więcej. Oblodzenie sprężarki - rozprężanie się czynnika chłodniczego za parownikiem w wyniku złej pracy systemu, niskiej temperatury powietrza lub zapchanych filtrów ssących. Obło burtowe - łuk między dnem a burtą prace blacharskie. Obracarka - ręcznie zasprzęglane z elektrycznym napędem urządzenie, przeznaczone do obracania wałem korbowym silnika głównego. Używane w czasie remontów i przy przesmarowaniu wstępnym. Odbijacz - elastyczna poduszka spleciona z lin lub uszyta z płótna żaglowego, wypełniona trocinami i korkiem, wywieszana za burtę statku podczas manewrów w porcie celem ochrony burty przed ocieraniem i złagodzenia uderzeń Odbojowa listwa - pozioma belka zamocowana na stałe do burty statku powyżej linii wodnej w charakterze trwałego odbijacza. Odpowietrzenie Oko - zakończenie cumy, liny cumowniczej. Okno sterowe - przestrzeń pomiędzy sterem a tylnicą. "Oni!!" - władze mundurowe posiadające uprawnienia do kontroli, zatrzymania lub nałożenia kary na statek. Przed takimi krajami jak USA lub Niemcy, słowo "Oni" nie opuszcza ust chifa, nie daje mu żyć ani spać Bardzo często doprowadza do nieracjonalnych zachowań. Tekst typu: "bo panie, a co jak Oni tu zajrzą!?" :) wykańcza nerwowo całą załogę. Orzech - koło łańcuchowe Orzeszkowanie turbiny - czyszczenie na sucho za pomocą kruszonych łupin orzechów o właściwej granulacji. Więcej Pająk - potoczna nazwa rozdzielacza hydraulicznego z wężami lub cały zestaw razem z praskami do odbijania głowicy silnika głównego. Pajpa - rura załadunkowa, najczęściej stosowana przy ładunkach zbożowych. ładunek pszenicy, kukurydza; Para precyzyjna - np tłoczek i cylinderek pompy wtryskowej. Parownik - rozprężony freon w TZR przepływa do parownika, gdzie parując, odbiera ciepło chłodzonemu pomieszczeniu. Więcej - wyposażenie chłodni. Pawęż - zakończenie, "burta" rufy PCU - Programmable Control Unit Pelengowy - najwyżej położony poklad na nadbudówce statku, Pickup - reaguje na pojawienie się elementu metalowego w niewielkiej odległości od głowicy czujnika. Stosowany do zliczania obrotów wału korbowego, położenia mechanizmu, przesterowania itp. Pięta - przeciwny do noku koniec gafla lub bomu. Również oparty o maszt przymocowany do kadłuba statku koniec drzewca masztu lub bukszprytu Piaskowanie - oczyszczanie powierzchni kadłuba, pokładu, ładowni z rdzy za pomocą silnego strumienia powietrza z piaskiem kwarcowym. Więcej. Pilers - podpokladowa stalowa podpora łącząca dno i poklad (albo dwa sąsiednie poklady). Pilotówka - kuter dowożący pilotów i innych urzędników portowych na wchodzący do portu statek i odwożący ich ze statku wyprowadzonego z portu. Pirs - kamienny, betonowy lub drewniany pomost do cumowania statków i przeładunku towarów, zbudowany w akwenie prostopadle lub ukośnie do brzegu. Także obustronnie dostępne wąskie nabrzeże rozdzielające sąsiednie baseny portu. Platforma wiertnicza - stanowisko wiertnicze, wyposażone w urządzenia i sprzęt do wiercenia otworów w skorupie ziemskiej pod dnem zbiornika wodnego, rodzaj platformy morskiej. Platformy w porcie Galeston. Planimetr Płetwa steru Podnośnik pokrywy ładowni - siłownik Pod Bakiem - pomieszczenie na dziobie statku wykorzystywane do składowania lin, narzędzi pokładowych i materiałów. Poduszkowiec - Poduszkowiec, pojazd poruszający się ponad powierzchnią lądu lub wody na wysokości mniejszej od 2 m dzięki poduszce powietrznej wytwarzanej pod jego kadłubem przez pokładowe wentylatory. Pogłębiarka - draga, bagrownica, bagier, barka zaopatrzona w urządzenia przeznaczone do wydobywania gruntu z dna rzeki, kanału, jeziora, morza itp. Najczęściej w celu pogłębiania toru żeglugowego. Pokrywy lukowe - pokłady ładowni więcej. Pokładniki - wzdłużne wzmocnienie pokladu. Pochwa wału - uszczelnienie wraz z rurą i łożyskiem przejścia wału przez kadłub statku. Więcej - demontaż wału śrubowego. Pochylnia - budowla w stoczni służąca do budowy kadłuba statku, a następnie jego zwodowania. Podmiana - wymiana załogi statku. Poler - pachoł, urządzenie cumownicze na nabrzeżu, brzegu i na statku, trwale zamocowane do podłoża. Hakowy. Podwójny ze stali spawanej. Port macierzysty - miejsce zarejestrowania statku, wypisane na rufie pod jego nazwą. Porost kadłuba - więcej Praska (Jack) - hydrauliczna nakrętka używana do wyciągu śruby w celu "odbicia" lub dokręcenia nakrętki roboczej. Pracują pod ciśnieniem 700-900 bar. Praska głowicy SG. Prądnica - maszyna wytwarzająca energię elektryczną kosztem dostarczonej jej energii mechanicznej. czyszczenie. Przechyłomierz - przyrząd do pomiaru kąta przechyłu (zawartego między płaszczyzną symetrii i pionem) statku. rurkowy Przekładnia windy szalupowej Przelotnia - przestrzeń podtłokowa. Inna - Sulzer Przewloka rolkowa Przewłoka walcowa - uniwersalna Przepływomierz - urządzenie do pomiaru wydajności pomp hydraulicznych. "Przewracanie agregatu" - środowiskowe określenie remontu silnika pomocniczego podczas którego dla ułatwienia wyjęcia wału korbowego kładzie się rozmontowany blok silnika na bok. Pulpit - płyta, głównie lekko pochyła, w której umieszczone są wskaźniki przyrządów kontrolno-pomiarowych oraz elementy urządzeń służące do zdalnego starowania nimi. Radiostacja Radio pława Reflektor radarowy - ekran służący do odbijania sygnałów z nadajnika radiolokacyjnego (radar) w celu uzyskania na ekranach radarów echa wskazującego położenie statku. Regulator napięcia prądnicy - więcej. Reling - złożona z metalowych albo drewnianych słupków i przeciągniętej przez nie liny stalowej (lub pręta stalowego) barierka wokół pokładu statku, chroniąca ludzi i przedmioty przed wypadnięciem za burtę. RAM-NEK - taśma dodatkowo uszczelniająca ładownie przed ewentualnym dostaniem się wody do ładunku. Kilka dni później. Rener - nawijana na bęben windy ładowniczej stalowa lina, przechodząca przez blok zawieszony na wolnym końcu bomu ładowniczego statku morskiego i zakończona hakiem do przenoszenia towaru. Rdza - krucha i niejednolita, brunatna warstwa związków żelaza (głównie tlenków i wodorotlenków) powstająca na przedmiotach żelaznych i stalowych na skutek korozji. RORO Rolka kierunkowa inna Rufa - tylna część kadłuba statku lub łodzi zaopatrzona w ster i śrubę napędową. Rura głosowa - występuje na starych statkach w celu przeprowadzenia rozmowy z osobą przebywającą w innym pomieszczeniu, zakończona ustnikiem i zatkana gwizdkiem. W celu przywołania rozmówcy należało wyjąć swój gwizdek i dmuchnąć w rurę, osoba po drugiej stronie również wyjmuje gwizdek i odpowiada. Rzutka - długa cienka linka z umocowanym na końcu ciężarkiem, który przerzuca się z pokładu statku na nabrzeże. Ciężarek pociąga za sobą sklarowaną w luźne buchty rzutkę, do której końca na nabrzeżu przywiązuje się cumę lub linę holowniczą, wciąganą następnie na pokład. Rzutkowy pistolet - specjalny pistolet używany podczas akcji ratowniczej do podawania (np. ze statku na inny statek, z brzegu na statek) holu lub linki za pośrednictwem rzutki specjalnie ułożonej i umocowanej do pocisku. Na większe odległości rzutkę wystrzeliwuje się z wyrzutni rzutkowej za pomocą specjalnej rakiety. Inny model. SCOK - Statkowa Centrala Operacyjno Kontrolna / kabina kontrolno manewrowa poza siłownią. Segmenty łożyska oporowego Sekstant - optyczny instrument nawigacyjny służący do wyznaczania położenia (współrzędnych geograficznych) statków na podstawie pomiaru wysokości Słońca lub gwiazd. Sezamor - kompensator, łącznik rurociągów (balastowych, pożarowych, paliwowych) przechodzących wzdłuż statku pokładem lub w tunelu. Ma za zadanie pozwalać "pracować" rurom podczas gięcia się kadłuba. Zobacz podczas montażu. "Sianie trawki" - potoczna nazwa czynności związanych z malowaniem podestów lub pokładów. "Siedzieć na młotku" - usuwanie rdzy pneumatycznym młotkiem iglakowym. Siłownia - maszynownia, zespół urządzeń przetwarzający energię - lokalizacja. Siłownik - hydrauliczne urządzenie wykonawcze przetwarzające słaby sygnał sterujący na przesunięcie liniowe o znacznej sile lub momencie. Na statku najczęściej stosowany do otwierania lub podnoszenia pokładów ładowni. Demontaż siłownika. Skrzydła mostku (bridge wings) Sludge - ścieki i odpady olejowe zdawane w portach lub spalane w spalarce. SG - silnik główny więcej. Sondowanie - pomiar np. zbiornika balastowego za pomocą ręcznej sondy. SP - silnik pomocniczy więcej. Sprężynowanie - pomiar ugięcia korby wału korbowego silnika głównego lub pomocniczego za pomocą czujnika zegarowego lub elektronicznego Więcej "Sracz-maszyna" - statkowe określenie oczyszczalni fekali. Stać na beczkach - najczęściej na rzece, statek jest przycumowany do specjalnych boi i brak jest bezpośredniego połączenia z lądem. Stać dziobem w mieście - postój statku bardzo blisko miasta. Stawa - stały znak nawigacyjny ustawiony na lądzie lub wbity w dno morskie, lecz wystający nad powierzchnię wody. Stawa mogą być wyposażone w światła nawigacyjne, znaki szczytowe, reflektor radarowy, urządzenia radiolokacyjne do oznakowania miejsc niebezpiecznych, wytyczania torów wodnych, a przede wszystkim do wyznaczania linii nabieżnika. Sterling - ławka bosmańska, deska wywieszona na linach za burtę celem prowadzenia prac remontowych (skrobanie farby, malowanie). Więcej. Ster strumieniowy - (bow thruster) pędnik wytwarzający napór prostopadle do płaszczyzny symetrii statku, używany do manewrowania przy małych prędkościach. Do zasilania wykorzystuję się napięcie rzędu 6000V. Zobacz ster przed montażem na stoczni. Elektryczny silnik. Stępka przechyłowa - zmniejsza "kiwanie" Stodoła - marynarskie określenie wielkiej fali sztormowej. więcej Stoper łańcucha kotwicznego Stopa - podparcie steru "ostroga" Stoper linowy - lina zatrzymująca cumę zanim zostanie obłożona na polerze. Stormbridge Stójka nadburcia Strop - stalowa lub roślinna lina w postaci pętli używana na statkach do podnoszenia i przenoszenia towarów. Studzienka zęzowa ładowni Suchy dok - miejsce w stoczni przeznaczone do budowy lub remontu statków. Ma formę szczelnie zamykanego basenu z urządzeniami do wypompowywania wody - więcej. Sworzeń pokrywy ładowni - element konstrukcyjny w kształcie walca lub stożka służący do przegubowego łączenia dwóch lub więcej elementów. więcej. "Syntho Glass" - żywiczny bandaż przeznaczony do szybkich napraw przecieków na rurociągach. Szalupa kryta Szalupa zrzutowa więcej. Szekla (szakla) - wygięty w kształt podkowy stalowy pręt o spłaszczonych końcach, w których znajdują się otwory do wkładania gwintowanego sworznia; używany do łączenia ze sobą lin, łańcuchów z innymi części osprzętu jednostki pływającej. Szekla łańcucha kotwicznego - odległość pomiędzy nimi wynosi około 27m. Sąsiednie białe ogniwa oznaczają ilość kolejnych szekli od kotwicy. Szczurołap - odcina drogę wejścia na statek po linie gryzoniom z lądu. Szplajs - splot, w żeglarstwie stałe połączenie dwóch lin wykonane przez wplecenie skrętek jednej liny między skrętki drugiej za pomocą rożka lub marszpikla. Szpigat - otwór w nadburciu lub poszyciu pokładu służący do odpływu wody, która dostała się zza burty; odpływnik. Szpring - lina biegnąca przy cumowaniu od dziobu lub rufy statku na nabrzeże (ukośnie w kierunku śródokręcia). Sztormdeska - deska zabezpieczająca przed wypadnięciem z koi podczas gwałtownego przechyłu statku. Sztormiak - nieprzemakalne ubranie, zwykle w jaskrawym kolorze, używane przez rybaków, żeglarzy i marynarzy przebywających na pokładzie statku w czasie złej pogody. Sztormtrap - sznurowa drabinka z drewnianymi stopniami, wywieszana za burtę statku w celu przyjęcia pilota, zejścia do łodzi itd. Sztrandowanie - zamierzone wyrzucenie statku wodnego na brzeg lub wejście na mieliznę w celu uratowania go przed zatonięciem w przypadku wielkiego przecieku wody do wnętrza i utraty zdolności manewrowania. Więcej Sztucer olejowy - wkręcony w tuleje silnika głównego podaje olej smarny z lubrykatora do wnętrza tulei. Sztauplan - plan sztauerski, plan rozłożenia ładunku na statku przygotowany przez maklera i realizowany przez sztauera (w porozumieniu z oficerem ładunkowym), z uwzględnieniem stateczności i bezpieczeństwa statku oraz właściwości ładunku. Szuwa - przelotny bardzo silny opad tropikalnego deszczu. Szycie silnika - naprawa polegająca na wypełnieniu pęknięcia gwintowanymi kołkami, tak aby każdy z nich wzajemnie na siebie zachodził. Szycie tulei, szycie cylindra. Śluza - urządzenie na kanale żeglownym umożliwiające łączność między obszarami wodnymi o różnych poziomach wody, zawierające jedną lub kilka komór śluzowych, ograniczonych zarówno od strony niższego, jak i wyższego poziomu wody ruchomymi zamknięciami. Więcej wejście, podnoszenie i wyjście ze śluzy. Śruba napędowa - śruba okrętowa, pędnik statku wodnego złożony z 2-6 łopat o powierzchni śrubowej, połączonych z piastą. Siła reakcji wody odrzucanej przez obracającą się śruba napędowa popycha statek więcej. Tankowiec - rodzaj statku wyposażonego w zbiorniki, rurociągi oraz pompy, służący do przewozu ładunków płynnych; zbiornikowiec. Taśmociąg - przenośnik: środek transportu bliskiego przeznaczony do przemieszczania materiałów (nosiwa) w sposób ciągły; przenoszony materiał (sypki, rozdrobniony, kawałkowy lub drobnica) musi być podawany na p. w sposób stały i równomierny. Telegraf Teleskopy - potoczne określenie rur wodnego chłodzenia tłoka. Remont układu. Tłumik drgań wału rozrządu - element tłumiący drgania silnika zamocowany na końcu wału rozrządu. - więcej. Topenanty - liny do przemieszczania bomu lub ramienia dźwigu w pionie. Tor kablowy - szczelne koryto w którym układane są przewody zasilające urządzenia pokładowe. Torsjometr - przyrząd do mierzenia momentu siły przenoszonego przez wał; działa na zasadzie pomiaru kąta skręcenia określonego odcinka tego elementu. - więcej. Transponder - układ odzewowy odbierający sygnał radiowy z nadajnika, wzmacniający go i (po przetworzeniu) przekazujący do odległego odbiornika. Trap - ruchome schodki, pomost, kładka służąca do komunikacji pomiędzy pokładami statku, statkiem a nabrzeżem lub innym statkiem. Tratwa serwisowa - metalowa lub z tworzyw sztucznych używana do kontroli i konserwacji kadłuba. "Trąba słonia" - środowiskowe określenia rękawa od "bryzy" podłączonego do kanału wentylacyjnego w celu awaryjnego chłodzenia urządzenia. Często stosowana w czasie tropiku kiedy temperatury w siłowni osiągają ponad 50'C. Trymerka - wybieranie końcówki ładunku z ładowni. Trzon steru Tuleja silnika głównego wymiana Tunel - umiejscowiony w dnie podwójnym przechodzi przez całą długość statku, od siłowni aż do dziobu. Zobacz inne: "belgijskie jeziorowce", "bułgar", "chińczyki". Turbosprężarka - turbina gazowa napędzająca sprężarkę wirową w układzie dolotowym. Powiększa masę ładunku mieszanki tłoczonej do cylindra, umożliwiając nawet kilkakrotny wzrost mocy danego silnika. Przegląd. Tyfon - sygnał dźwiękowy uruchamiany w czasie mgły. MP3 47,5 KB posłuchaj dźwięku. Tyfon dziobowy TZR - termostatyczny zawór rozprężny. TZR szafy klimatu. Ultrasonic - myjka ultradźwiękowa do filtrów paliwa i nie tylko. - więcej. U-rurka; U-tube - szklana rurka w kształcie litery U napełniona częściowo wodą wskazuje różnicę ciśnień między wlotem i odlotem mierzonego obiektu. Najczęściej umieszcza się ją na chłodnicy powietrza, filtrze powietrza turbosprężarki lub kotle utylizacyjnym. Wał śrubowy - przeniesienie napędu na śrubę. Wentylator siłowni więcej Węzłówka - trójkątne wzmocnienie np wręgi. Winda cumownicza Winda Kotwiczna - więcej. Zobacz film 720 KB. Wiskozymetr - lepkościomierz, przyrząd do pomiaru (wyznaczania) lepkości paliwa - więcej. Wkuplować - wykuplować, środowiskowe określenie załączenia lub wyłączenia mechanicznego sprzęgła windy cumowniczej lub kotwicznej (ang. coupling - sprzęgło) Wodowanie - przemieszczenie jednostki pływającej z lądu na wodę po zakończeniu jej budowy (ma wówczas charakter uroczysty). Odbywać się może dwoma sposobami: jako wodowanie wzdłużne, po torach pochyłych zakończonych w wodzie, oraz jako wodowanie boczne. Wrak - zniszczony, zatopiony statek nie nadający się już do naprawy. Wręgownica - uchwyt montażowy mocowany do wręgi lub pokładnika. Wręgi - wzmocnienie poszycia burty. Wyparownik - urządzenie do odsalania wody. Więcej. Wziernik - "telewizor" służy do obserwacji cieczy wewnątrz rurociągu. Stosowany na dolocie do zbiornika przelewowego. Yokohama - odbijacz stosowany przez mniejsze jednostki cumujące do statku np. bunkierki. Zabita wirówka - najczęściej zanieczyszczenia nie pozwalają na dalszą pracę urządzenia lub jego uruchomienie. - więcej. Zapora przeciw rozlewowa - stosowana na wypadek przedostania się cieczy ropopochodnych do wody, ma za zadanie zapobiegać rozprzestrzenieniu się zanieczyszczeń. Inna. Zasobnik powietrza - kolektor dolotowy do przestrzeni podtłokowych powietrza z turbiny i dmuchaw pomocniczych. Więcej. Zaślepka Zawór startowy - urządzenie w głowicy silnika umożliwiające uruchomienie go sprężonym powietrzem z butli rozruchowych, sterowane odbywa się również sprężonym powietrzem za pomocą rozdzielacza powietrza. Zawór motylkowy - więcej Zawór klapowy - więcej. Zbiornik dna podwójnego Zegar okrętowy - zegar o napędzie sprężynowym odporny na wilgoć i wstrząsy. Wskazuje zwykle czas miejscowy. Zęza - zenza, przylegająca do stępki (kil) dolna wewnętrzna część kadłuba statku wodnego poniżej pierwszego pokładu, gdzie zbierają się rozlane smary i paliwo oraz przeciekająca woda. Znak Plimsolla - znak wolnej burty, wytłoczony, przyspawany na burcie statku morskiego i pomalowany na biało znak, wskazujący maksymalne zanurzenie konstrukcyjne w zależności od warunków, w których ma się odbywać rejs (np. pory roku, stopnia zasolenia wody). Ma postać sześciostopniowej drabinki, której szczeble oznaczają kolejno od góry zanurzenia w warunkach: tropikalnych wód słodkich (TF), zimnych wód słodkich (F), mórz tropikalnych (T), mórz strefy umiarkowanej latem (S), mórz umiarkowanych zimą (W) i północnego Atlantyku zimą (WNA). Zraszacz - drenczer, końcówka urządzenia przeciwpożarowego z odpowiednio ukształtowanym wylotem, który powoduje rozprysk wypływającej z niego wody lub piany gaśniczej. Zraszacz - (water mist spray) - automatyczne urządzenie gaśnicze. - więcej. Zrębnica lukowa - wysokie obrzeże wokół luku mocowane najczęściej do wzdłużników i pokladników, które częściowo zapobiega wlewaniu się wody do wn ętrza ładowni. Żaluzja wentylatora siłówni - więcej Żyrokompas - przyrząd żyroskopowy wskazujący kierunek północy geograficznej, w którym wykorzystano zasadę stałego położenia w przestrzeni osi wirującego z dużą prędkością bąka Na tej stronie znajdziesz podstawowe informacje na temat Klasyfikacji produktu, oraz ogólne wytyczne wprowadzenia maszyn do obrotu . 1) KLASYFIKACJA MASZYN Artykuł 1 dyrektywy 2006/42/WE zawiera informacje dot. zakresu stosowania. Znajdziemy tam definicje produktów zawartych w dyrektywie, są nimi następujące wyroby. maszyna (przykład: pilarka kątowa, wiertarka), czyli: zespół, wyposażony lub przeznaczony do wyposażenia w mechanizm napędowy inny niż bezpośrednio wykorzystujący siłę mięśni ludzkich lub zwierzęcych, składający się ze sprzężonych części lub elementów, z których przynajmniej jedna wykonuje ruch, połączonych w całość mającą konkretne zastosowanie, zespół określony w tiret pierwsze, jedynie z pominięciem elementów przeznaczonych do jego podłączenia w miejscu pracy lub do podłączenia do źródeł energii napędu, zespół określony w tiret pierwsze i drugie, gotowy do zainstalowania i zdolny do funkcjonowania w danym stanie jedynie w przypadku gdy jest zamontowany na środkach transportu lub zainstalowany w jakimś budynku lub na konstrukcji, zespoły maszyn określone w tiret pierwsze, drugie i trzecie lub maszyny nieukończone określone w lit. g), które w celu osiągnięcia określonego efektu końcowego, zostały zestawione i są sterowane w taki sposób, że działają jako zintegrowana całość, zespół sprzężonych części lub elementów, z których przynajmniej jedna wykonuje ruch, połączonych w całość, przeznaczony do podnoszenia ładunków, a którego jedynym źródłem mocy jest bezpośrednie wykorzystanie siły ludzkich mięśni, wyposażenie wymienne (przykład: wyposażenie rolnicze do złożenia z ciągnikiem jak np. kosiarka do trawy), czyli: urządzenie, które po oddaniu do użytku maszyny lub ciągnika jest zamontowane do tej maszyny lub ciągnika przez samego operatora, w celu zmiany funkcji maszyny lub ciągnika lub przyporządkowania nowej funkcji, o ile wyposażenie to nie jest narzędzie element bezpieczeństwa oznacza element (przykład: osłony i ich zamykanie, pasy bezpieczeństwa): który służy do spełnienia funkcji bezpieczeństwa, oraz który jest wprowadzany do obrotu niezależnie, oraz którego uszkodzenie lub nieprawidłowe działanie zagraża bezpieczeństwu osób, oraz który nie jest niezbędny do działania maszyny lub który można zastąpić zwykłymi elementami tak, aby maszyna mogła działać. osprzęt do podnoszenia (przykład: zawiesia), czyli: element lub wyposażenie niezwiązane z maszyną podnoszącą, umożliwiające utrzymanie ładunku, umieszczone pomiędzy maszyną a ładunkiem lub na samym ładunku lub mogące stanowić integralną część ładunku i które jest wprowadzane do obrotu niezależnie; zawiesia i ich elementy również są uznawane za osprzęt do podnoszenia łańcuchy, liny czy pasy oznaczają łańcuchy, liny i pasy zaprojektowane i wykonane do podnoszenia jako część maszyny podnoszącej lub osprzętu do podnoszenia; odłączalne urządzenie do mechanicznego przenoszenia napędu (przykład: odłączalny element do przenoszenia mocy pomiędzy maszynami samobieżnymi lub ciągnikami a innymi maszynami), czyli: odłączalny element do przenoszenia mocy pomiędzy maszynami samobieżnymi lub ciągnikami a innymi maszynami poprzez połączenie ich na pierwszym stałym łożysku. W przypadku gdy urządzenie zostało wprowadzone do obrotu z osłoną, należy je traktować jako jeden produkt; maszyna nieukończona (przykład: zespół, który nie może być samodzielnie użyty np. układ napędowy), czyli: zespół, który jest prawie maszyną, ale nie może samodzielnie służyć do konkretnego zastosowania. Układ napędowy jest maszyną nieukończoną. Jedynym przeznaczeniem maszyny nieukończonej jest włączenie do lub połączenie z inną maszyną lub inną maszyną nieukończoną lub wyposażeniem, tworząc w ten sposób maszynę, do której ma zastosowanie niniejsza dyrektywa; W punkcie 2 Artykułu 1 wymieniony zostały wyroby wyłączone z zakresu dyrektywy. Przedmioty spełniające zawarte tam definicje nie podlegają wytycznym dyrektywy. Są to następujące wyroby: elementy bezpieczeństwa przeznaczone do użytku jako części zamienne identycznych elementów i dostarczone przez producenta oryginalnej maszyny urządzenia specjalne, przeznaczone do użytku na terenie wesołych miasteczek lub parków rozrywki maszyny specjalnie zaprojektowane lub oddane do użytku do celów jądrowych, które w przypadku uszkodzenia mogą spowodować emisję radioaktywną broń, w tym broń palna ciągniki rolnicze i leśne w zakresie ryzyka objętego dyrektywą 2003/37/WE, z wyłączeniem maszyn zamocowanych na tych pojazdach; pojazdy silnikowe i ich przyczepy objęte dyrektywą Rady 70/156/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep (1), z wyłączeniem maszyn zamocowanych na tych pojazdach; pojazdy objęte dyrektywą 2002/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 marca 2002 r. odnoszącą się do homologacji typu dwu- lub trzykołowych pojazdów silnikowych (2), z wyłączeniem maszyn zamocowanych na tych pojazdach; pojazdy silnikowe przeznaczone wyłącznie do udziału w wyścigach; oraz inne […] 2) WPROWADZANIE PRODUKTU DO OBROTU Wprowadzenie do obrotu maszyny oznacza udostępnienie po raz pierwszy na rynek Unii Europejskiej maszyny nowej lub maszyny nieukończonej. Dotyczy to maszyn niezależnie czy produkowanych w UE czy też poza Unią. Nie ma również znaczenia czy maszyna została udostępniona odpłatnie czy też przekazana za wprowadzane na rynek muszą być zgodne z obowiązującym unijnim prawodawstwem obowiązującym w momencie wprowadzania ich na rynek. Jest kilka wyjątków kiedy to uznaje się iż nie doszło do wprowadzenia do obrotu (czyli teoretycznie dyrektywa nie obowiązuje, jednak w każdym z tych przypadków najlepiej skonsultować np. z jednostką notyfikowaną). Jeśli chcesz poznać jakie to wyjątki to zapraszam do zamówienia E-booka (Strona Główna) 3) PROCEDURY OCENY ZGODNOŚCI Aby zapewnić zgodność podczas projektowania oraz produkcji maszyny z obowiązującymi przepisami oraz dyrektywą producent jest zobowiązany do stosowania procedury oceny zgodności. Występują trzy procedury oceny zgodności. 1) Kontrola wewnętrzna 2) Badanie typu WE 3) Pełne Zapewnienie Jakości 4) NORMY ZHARMONIZOWANE Normy zharmonizowane pełnią istotną rolę w produkcji maszyn, gdyż zawierają zasadnicze wymagania. Wykorzystywanie norm nie jest obowiązkowe. Jednak gdy podczas procesów projektowania, wytwarzaniu i oceny zgodności wykorzystywane są normy zharmonizowane domniemamy iż dana maszyna spełnia zasadnicze wymagania dyrektywy w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa. Wymagania w zakresie bezpieczeństwa zawarte w załączniku nr 1 dyrektywy 2006/42/WE nie zawierają żadnych rozwiązań konstrukcyjnych. Nie znajdziemy tam żadnych szczegółowych informacji bezpośrednio pomocnych przy realizacji naszej maszyny, lecz tylko zwykłe ogólne wskazówki. W celu sprecyzowania ogólnych wytycznych dyrektyw na zlecenie Komisji Europejskiej, CEN czyli Europejski Komitet Normalizacyjny opracował szereg norm zharmonizowanych. 5) OCENA RYZYKA Powinna zawierać wszystkie możliwe do przewidzenia zagrożenia w celu określenia wymagań niezbędnych do ochrony zdrowia i życia. Maszyna powinna być zaprojektowana z uwzględnieniem tych wymagań. Ważnym aspektem jest aby na etapie projektowania uniknąć większości zagrożeń. Ewentualnie jeżeli nie ma takich możliwości dopiero w dalszej kolejności stosować metody chronienia przed zagrożeniami jak np. osłony. Aby ją należycie wykonać, najlepszym rozwiązaniem jest zebranie grupy ludzi związanych z danym produktem i zorganizowanie „burzy mózgów”. Warto aby do takiego zespołu dołączyła również osoba dla której proces projektowania i produkcji jest zupełnie OBCY. Wnosi ona do procesu myślowego bardzo dużą wartość, gdyż ma spostrzeżenia oraz pytania z pozycji operatora – czyli codziennego użytkownika. Pierwszym krokiem jest zdefiniowanie czynności, które wykonuje maszyna. Zastanów się jakie są jej główne funkcje, a następnie jakie niosą ze sobą ryzyka. 6) OZNAKOWANIE CE Domniemanie zgodności… Przyjmuje się że maszyny oznakowane znakiem CE, oraz z załączona deklaracją zgodności WE spełniają wymagania dyrektywy. Jego znaczenie…: Oznakowanie CE jest wizualnym sygnałem dla kupującego i odpowiednich władz, że wyrób został zaprojektowany, wyprodukowany i przebadany w zakresie spełnienia wymagań dyrektyw oraz że istnieje osoba odpowiedzialna za wprowadzenie wyrobu do obrotu. Nanoszący oznakowanie CE potwierdza na własną odpowiedzialność, że maszyna spełnia przepisy dotyczących ją dyrektyw Unii Europejskiej, w tym dyrektywy maszynowej 2006/42/WE.

zespół sprzężonych ze sobą maszyn